Halk kültürünün en temel öğelerinden olan halk ekonomisi; kültürel yapının birincil belirleyicisi olarak karşımıza çıkmaktadır.Anadolu'nun kırsal kesimlerinde ekonomik yaşam büyük ölçüde tarım ve hayvancılığa bağlıdır.
Halkın geçimini sağlamak için giriştiği çabaların tümüne halk ekonomisi denir.Tek başına gibi görünen halk ekonomisi halk mimarisinden, inançlara kadar tüm yaşamı etkisi altına alır, kültürel yapının doğrudan belirleyicisi olur.Çobanlık, arıcılık, yaylacılık, gurbetçilik, avcılık, el sanatları ve zanaatları v.b. halk ekonomisinin uzantısı olarak karşımıza çıkmaktadır.Halk ekonomisinin inanışlara yansımasına aşağıdaki şu örnekleri verebiliriz.
1)Bahçeye tohum Nisan ayında atılır. Bahçeye tohum atmadan yaklaşık bir ay önce evdeki tohumlardan birer tane konur (O sene ürün bol olsun diye)
2)Bahçeye tohum atmadan komşuya tohum verilmez (evin bereketi kaçmasın diye)
3)Bahçeye ilk olarak tatlı bir yiyeceğin tohumu atılır, biber gibi acı şeylerin tohumu atılmaz (ağzımızın tadı kaçmasın diye).
4)Aybaşılı kadın tohum atmaz, fidan dikmez (ürünün bereketi kaçmasın diye)
5)Mayıs ayı içerisinde ineklerin kuyruklarına renkli ip bağlanır (ineklerin sütü kaçmasın diye)
6)Dolu yağarken yaşlılar dışarı çıkar,gök gürültüsüyle beraber sallanarak yayığım tez olsun diye bağırırlar.
7)Dallar namaz kılıyor diye,bayramdan önce üç gün ve bayram boyunca yaş dal kesilmez.
8)Yılbaşı gecesi eve öküz çıkartılır,öküz eve girerken sağ ayağını atarsa o yıl bereketli geçer.
9)Yılbaşı gecesi evin kadını fasulye tanelerini, evin duvarlarına fırlatır (evde bolluk bereket olsun diye)
10)Yağmur yağsın ürün bol olsun diye yağmur duasına çıkılır. Yağmurun çok yağdığı yerler de yağmuru durdurmak için duaya çıkılır.
11)Yılbaşı sabahı oluktan en erken kim su getirirse o zengin olur
12)Yılbaşına dört beş gün kala değirmen kurulur, un kapları doldurulur, yeni yıla dolu kaplarla girilir ki o yıl un kapları hep dolu olsun.